Μιλάω με φίλους που έχω καιρό να δω κι εκείνη τη στιγμή καταλαβαίνω ότι όλοι τελικά κρύβουμε έναν μικρό απατεώνα μέσα μας. Αυτό ισχύει για καθέναν από μας, σε διαφορετικό βαθμό -οπότε, θα έχει και το ανάλογο αποτέλεσμα και αντίκτυπο στο κοινωνικό σύνολο.
"Για να πετύχουμε κάτι καλύτερο, θα πρέπει να περάσουμε κι από τα δύσκολα -ίσως ακόμη κι από τα ακατόρθωτα..."
ΜΑΣ ΣΟΚΑΡΕΙ και μας εξαγριώνει η σκανδαλολογία που κυκλοφορεί το τελευταίο διάστημα -είτε αληθινή είτε όχι... δεν θα το κρίνω εγώ. Πολιτικοί που έχουν κατακλέψει κι έχουν καταχραστεί δημόσιο χρήμα, τη θέση εξουσίας τους, τις επαφές τους μέσα από κάποιον κυβερνητικό θώκο. Ξυπνήσαμε απότομα, ασχέτως αν όλοι γνωρίζαμε συνωμοτικά από πριν.
ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΑΥΤΗΝ τη μεταφέρω πολλές κλίμακες παρακάτω, στο επίπεδο του “εγώ κι εσύ”. Εκεί, που κι εμείς οι ίδιοι θα προτιμήσουμε την εύκολη, “ξύπνια” και περπατημένη (από πολλούς) οδό του λαδώματος και της υπεκφυγής από το νόμιμο κι από τον κανόνα. Άραγε, φταίει αυτός που τα παίρνει ή αυτός που τα δίνει;
ΣΥΖΗΤΩΝΤΑΣ για την κρίση της ελληνικής κοινωνίας, έφτασα στο συμπέρασμα ότι αν δεν αλλάξουμε οι ίδιοι ως μονάδες, δεν θα αλλάξει και το σύνολο. Κι αν θέλουμε να πιστεύουμε σε θαύματα, είναι και αυτό δικαίωμά μας -όμως μετά θα πρέπει να υποστούμε και τις συνέπειες της πραγματικότητας. Άρα, όταν συμφωνούμε να πληρώσουμε τους εξεταστές για να πάρουμε το δίπλωμα οδήγησης μια ώρα αρχύτερα, φταίμε εμείς που συμφωνούμε σ’ αυτήν τη νοοτροπία και θέτουμε και το υπόλοιπο σύνολο σε κίνδυνο. Αν θα υποκύψουμε και πληρώσουμε τον εφοριακό για μια “κάτω απ’ το τραπέζι” συμφωνία, φταίμε εμείς που συμφωνούμε και αναπαράγουμε μια νοοτροπία, την οποία ενώ καταδικάζουμε, στην πράξη τη συντηρούμε και τη συνεχίζουμε.
ΟΛΕΣ ΟΙ ΑΛΛΑΓΕΣ είναι δύσκολες, επίπονες και απαιτητικές. Όμως, για να πετύχουμε κάτι καλύτερο, θα πρέπει να περάσουμε κι από τα δύσκολα -ίσως ακόμα ακόμα κι από τα ακατόρθωτα...
ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΑΥΤΗΝ τη μεταφέρω πολλές κλίμακες παρακάτω, στο επίπεδο του “εγώ κι εσύ”. Εκεί, που κι εμείς οι ίδιοι θα προτιμήσουμε την εύκολη, “ξύπνια” και περπατημένη (από πολλούς) οδό του λαδώματος και της υπεκφυγής από το νόμιμο κι από τον κανόνα. Άραγε, φταίει αυτός που τα παίρνει ή αυτός που τα δίνει;
ΣΥΖΗΤΩΝΤΑΣ για την κρίση της ελληνικής κοινωνίας, έφτασα στο συμπέρασμα ότι αν δεν αλλάξουμε οι ίδιοι ως μονάδες, δεν θα αλλάξει και το σύνολο. Κι αν θέλουμε να πιστεύουμε σε θαύματα, είναι και αυτό δικαίωμά μας -όμως μετά θα πρέπει να υποστούμε και τις συνέπειες της πραγματικότητας. Άρα, όταν συμφωνούμε να πληρώσουμε τους εξεταστές για να πάρουμε το δίπλωμα οδήγησης μια ώρα αρχύτερα, φταίμε εμείς που συμφωνούμε σ’ αυτήν τη νοοτροπία και θέτουμε και το υπόλοιπο σύνολο σε κίνδυνο. Αν θα υποκύψουμε και πληρώσουμε τον εφοριακό για μια “κάτω απ’ το τραπέζι” συμφωνία, φταίμε εμείς που συμφωνούμε και αναπαράγουμε μια νοοτροπία, την οποία ενώ καταδικάζουμε, στην πράξη τη συντηρούμε και τη συνεχίζουμε.
ΟΛΕΣ ΟΙ ΑΛΛΑΓΕΣ είναι δύσκολες, επίπονες και απαιτητικές. Όμως, για να πετύχουμε κάτι καλύτερο, θα πρέπει να περάσουμε κι από τα δύσκολα -ίσως ακόμα ακόμα κι από τα ακατόρθωτα...
Δημοσιεύθηκε στο Live! στη Θεσσαλονίκη, Μακεδονία της Κυριακής, Κυριακή 03.10.2010
No comments:
Post a Comment