i-live! 24.10.2010

Οικονομική κρίση στον υπόλοιπο κόσμο, πολυεπίπεδη κρίση στην Ελλάδα. Πέρα από προβληματική οργάνωση, το ελληνικό “θαύμα” της οικονομίας και της “οργάνωσης” του κράτους συμπληρώνουν οι πρακτικές μιας μονοπωλιακής αγοράς επιχειρήσεων, που στηρίζονται σαν βδέλλες στις κρατικές -αφανείς και εμφανείς- ενισχύσεις. Έτσι έφτασαν πολλοί συνομήλικοί μου να τελειώνουν με τις σπουδές τους και ν’ αρχίζουν να ψάχνουν εργασιακή εμπειρία σε μια αγορά εργασίας που χωλαίνει, λειτουργεί με γνωριμίες και δεν μπορεί (ή δεν θέλει) να επενδύσει σε νέα μυαλά για την ανάδειξη ταλέντων. Δουλειές του ποδαριού για να καλύψεις τα έξοδά σου και όχι επένδυση στην καριέρα για επιτυχία και υγιή ανέλιξη.

"Δεν πίνουμε όλοι φραπόγαλο: κάποιοι από εμάς προτιμούν τον καφέ φίλτρου -και άλλοι δεν προλαβαίνουν καν να πιουν καφέ..."

ΥΠΑΡΧΕΙ και το εξωτερικό, για μεγαλύτερη αξιοκρατία και ωριμότητα στην αγορά εργασίας, παρά την κρίση. Φυσικά, δεν μας περιμένουν με ανοιχτές αγκάλες εκεί έξω -και ίσως δεν είναι όλοι γι’ αυτό.

ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ είναι ότι μετακινείσαι και πας για δουλειά εκεί που υπάρχει και δεν περιμένεις να στη σερβίρουν στο πιάτο σου (συγγνώμη: στην πόλη σου). Παράλληλα, όμως, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι, αν πάρουμε όλα τα ζωτικά όργανα για μεταμόσχευση από τον ασθενή, του αφαιρούμε την δυνατότητα να το παλέψει.

ΔΕΝ ΠΕΡΙΜΕΝΩ να αρχίσουν να πιάνουν στο δρόμο τους νέους που παραμένουν στη χώρα και να τους δίνουν συγχαρητήρια. Όμως, καλό θα ήταν για μια και μοναδική φορά να κάνουμε την αυτοκριτική μας (πραγματική, όχι στα λόγια, για να μας ακούσουν οι άλλοι...) και να αρχίσουμε να παίρνουμε στα σοβαρά την επιχειρηματικότητα και τους καλούς κανόνες επαγγελματικής συμπεριφοράς, μπας και ξεφύγουμε από τις δουλειές του ποδαριού, την πληρωμή ανά κομμάτι (και όταν έχει ο Θεός...), τις υπερωρίες φάντασμα. Άλλωστε, δεν πίνουμε όλοι φραπόγαλο: κάποιοι από εμάς προτιμούν τον καφέ φίλτρου -και άλλοι δεν προλαβαίνουν καν να πιουν καφέ...