Τελικά λουζόμαστε αυτό που κοροϊδεύουμε, όπως λέγαμε μεταξύ μας, όταν -μικρά παιδιά- παίζαμε και κοροϊδεύαμε το ένα το άλλο. Δεν αρνούμαι ότι μερικές φορές τα ιντερνετικά μου βήματα με έβγαζαν και στη γνωστή ανυπόγραφη και “ελεύθερη” σελίδα-blog του troktiko, όπου έβλεπα ατελείωτες αναρτήσεις γκρινιάρηδων για τις εξωφρενικές τιμές. Δεν μιλάω για οποιεσδήποτε τιμές, αλλά για εκείνα τα εξωφρενικά ποσά που πληρώνεις σε δήθεν “μουράτα” καφέ, μπαρ, κλαμπ κοκ. Νομίζω ότι αυτοί οι άνθρωποι που γκρινιάζουν με ενοχλούν περισσότερο για την ατελείωτη μίρλα τους, έχοντας ως δεδομένο ότι όπου και να πάνε θα πληρώσουν χαμηλές, “χαριτωμένες” τιμές, ασχέτως αν ο “Χ” καταναλωτής έχει πάει εκεί για να πουλήσει μούρη.
"Τελικά όντως ό,τι κοροϊδεύεις το λούζεσαι -κι αν όλα πάνε καλά, το ευχαριστιέσαι κι από πάνω και μαθαίνεις απ' αυτό!"
ΠΙΣΩ στο “λούζομαι ότι κοροϊδεύω”. Θυμάμαι από μικρό στα ελληνικά καλοκαίρια μου να κοροϊδεύουν οι έξυπνοι γύρω μου τον “τσιγκούνη” γερμανό τουρίστα που τσέκαρε το μενού και τις τιμές της ταβέρνας πριν κάτσει κάπου και τον Άγγλο που έψαχνε τα “happy hours” των μαγαζιών της περιοχής. Ο “large” Έλλην από τότε δανειζόταν για να μην ανησυχεί για τέτοιες “μπανάλ” κινήσεις ελέγχου.
ΚΑΙ ΦΤΑΣΑΜΕ στο σήμερα, όπου χρωστάμε της Μιχαλούς -κι ακόμη να βάλουν μυαλό κάποιοι! Όμως γύρω μου πλέον βλέπω τους ανθρώπους να ψάχνουν για τις καλύτερες τιμές, να τσεκάρουν τον κατάλογο του εστιατορίου ή της ταβέρνας πριν κάτσουν, να μεταδίδουν στόμα-στόμα τα “happy hours” διαφορετικών μαγαζιών, καθώς και πού αξίζει πλέον να κάτσεις για τον καφέ σου, τη μπύρα σου ή το ποτό σου, για να έχεις την καλύτερη σχέση τιμής-ποιότητας. Βλέπω ότι πλέον δεν σνομπάρουν τα σκαλάκια ούτε την περαντζάδα της Παραλίας για λουκουμά, καλαμπόκι, βρώμικο και ζαχαρωτά.
ΤΕΛΙΚΑ όντως, ό,τι κοροϊδεύεις το λούζεσαι -κι αν όλα πάνε καλά, το ευχαριστιέσαι κι από πάνω και μαθαίνεις απ’ αυτό. Ε, ρε, πόσο δίκιο είχες, γερμανέ τουρίστα...
Δημοσιεύθηκε στο Live! στη Θεσσαλονίκη, Μακεδονία της Κυριακής, Κυριακή 08.08.2010
No comments:
Post a Comment