18/10/2010

i-live! 17.10.2010

Θα πρέπει να είμαι ειλικρινής: δεν είμαι φαν του σελοφάν, αλλά ούτε και της ζέστης. Το ελληνικό καλοκαίρι, ως προϊόν που “πουλάει” στους τουρίστες, με “ρίχνει”. Όταν το τρώω στη μάπα στο κέντρο της πόλης και όχι σε κάποια ερημική παραλία δίπλα στο κύμα, είναι η χειρότερή μου. Έτσι, είμαι από τους ευτυχισμένους ανθρώπους αυτής της περιόδου -και σταμάτησα πλέον να ασκούμαι στον χορό της βροχής και των χαμηλών θερμοκρασιών, μια και είναι ήδη εδώ. 

"Πώς το λένε αυτό το "ναρκωτικό", αυτόν τον "εθισμό" στην πόλη, τη διασκέδασή της, τους κυριακάτικους καφέδες και τις βόλτες στην παραλία με καλούς φίλους;"


ΜΠΟΡΩ ν’ αρχίσω στη στιγμή να γκρινιάζω για πάρα πολλά πράγματα που αφορούν την παραμονή μου στην πόλη τους τελευταίους μήνες, για τη ζωή και τις παραλείψεις, για τις ευκαιρίες που δεν υπάρχουν για τους νέους ανθρώπους, για τη νοοτροπία και για το σύστημα. Μπορώ να χαθώ και να μετακομίσω στο πι και φι σε μια άλλη ευρωπαϊκή πόλη, χωρίς πολλά πολλά και χωρίς δεύτερες σκέψεις.

ΦΤΑΝΕΙΣ σ’ ένα σημείο που θέλεις να φύγεις, να χαθείς, να κάνεις μια “αρχή” κάπου αλλού. Εκεί όπου θα σε εκτιμήσουν, εκεί που υπάρχει ένα καλύτερο επίπεδο ζωής. Και μετά, κάνεις μια βόλτα στην ηλιόλουστη παραλία της Θεσσαλονίκης, έχεις καλή παρέα, μιλάς, γελάς και νιώθεις ο πιο τυχερός άνθρωπος στον πλανήτη, στην πιο όμορφη πόλη -γιατί της ταιριάζει το ηλιόλουστο φθινόπωρο. Και μετά ξανά από την αρχή οι σκέψεις: να μείνω ή να φύγω;

ΠΩΣ ΤΟ ΛΕΝΕ αυτό το “ναρκωτικό”, αυτόν τον “εθισμό” στην πόλη, τη διασκέδασή της, τους κυριακάτικους καφέδες και τις βόλτες στην παραλία με καλούς φίλους;

Δημοσιεύθηκε στο Live! στη Θεσσαλονίκη, Μακεδονία της Κυριακής, Κυριακή 17.10.2010

1 comment:

δεσποινα said...

ποσο σε καταλαβαινω. οταν μεγαλωνεις στη σουηδια 18 χρονια οπου τουλαχιστον 7 μηνες το χρονο εχει χειμωνα και χιονια, και οταν ερχεσαι στην Ελλαδα τα καλοκαιρια και βλεπεις την ομορφη της πλευρα η αποφαση της μετακομησης ειναι αρκετα ευκολη και σχεδον αυτονοητη.
Με τον καιρο ομως, ωριμαζοντας, αλλαζουν οι αξιες και οι προτεραιοτητες μας. Ξαφνικα καταλαβαινεις οτι ο ηλιος δεν ειναι αυτος που εχει τον κυριαρχο ρολο στη ζωη σου και εκτιμας αυτο που θα μπορουσες να εχεις.

Δεν μετανιωσα ποτε που ηρθα γιατι αν δεν δοκιμασουμε ποτε δεν θα μαθουμε. αλλα οπως πολυ σωστα λες και εσυ - εκει που θα με εκτιμησουν εκει ανηκω.

Related Posts with Thumbnails