Ντροπή για μια εμφάνιση υπουργού με αέρα "ανωτερότητας" χωρίς προηγούμενο καί με ρητορικές ερωτήσεις που κάνουν ακόμα και τον πιο πράο άνθρωπο να πετάξει κεσεδάκι με γιαούρτι, αν όχι κατακέφαλα τουλάχιστον προς την οθόνη που αναμεταδίδει τις δηλώσεις.
Ντροπή για την αντίδραση άλλων παιδιών, καταστρέφοντας, λεηλατώντας, καίγοντας ότι βρεθεί μπροστά τους - περιουσίες δικές σας, δικές μου, άλλων ανθρώπων τους κόπους καί την δουλειά.
Ντροπή για την ακυβερνησία καί τις εικόνες που βλέπουμε τις τελευταίες ημέρες στους δέκτες των τηλεοράσεών μας, καί την παντελή έλλειψη σχεδίου καί τρόπους αντιμετώπισης κρίσεων.
Ντροπή για ένα εκπαιδευτικό σύστημα - όχι για τις βαθμίδες, τα μαθήματα, των αριθμό εξετάσεων καί το σύστημα ιδιωτικής εκπαίδευση καί παραπαιδείας - που απέτυχε παταγωδώς να μεταφέρει την έννοια του διαλόγου, του σεβασμού, της διαλλακτικότητας καί της κριτικής σκέψης σε γενιές καί γενιές... ιδιαίτερα αυτές των τελευταίων χρόνων.
Ντροπή που έπρεπε να φτάσουμε στο σημείο να καούν τα κέντρα μεγάλων πόλεων για να μας περάσει η ιδέα ότι πραγματικά υπάρχει πρόβλημα στην κοινωνία, η οποία νοσεί.
Ντροπή που ακόμα καί μετά από τις τελευταίες ταραχές υπάρχει περίπτωση να συνεχίσουμε να σκεφτόμαστε με τον ίδιο τρόπο, ούτε μια μικρή σπίθα δεν θα περάσει στην άκρη του μυαλού μας στους περισσότερους από εμάς ότι κάτι πρέπει πραγματικά να αλλάξει.
Ντροπή για μια χώρα με μια πλούσια ιστορία στον πολιτισμό καί σε τέχνες, όπου είναι τα μοναδικά πράγματα πλέον που την χωρίζουν πλέον από τριτοκοσμικά κράτη καί τακτικές, υπάρχει χώρος για τέτοιες εξάρσεις καί επεισόδια.
Μια λέξη μου περνά από το μυαλό τις τελευταίες ημέρες καί αυτή είναι η Ντροπή.
No comments:
Post a Comment