Έννοιωσα τουλάχιστον αηδία για τον τρόπο με τον οποίο αντέγραψαν καί ξαναέγραψαν ιστορία μέσα σε ένα video 1 λεπτού καί παράλληλα μου έδωσε να καταλάβω το μεγάλο πολιτισμικό κενό που έχει η γείτονα βαλκανική χώρα. Γιατί σε ποιά άλλη περίπτωση μια τέτοια προωθητική ενέργεια θα στηριζόταν κατά μεγάλο βαθμό σε εικόνες καί ιστορίες οι οποίο είναι γνωστές ως μέρος του ελληνικού πολιτισμού καί όταν προβάλεται με τέτοιο τρόπο δημιουργεί ερωτηματικά καί διαστρεβλώνει την αντίληψη των ανθρώπων στο εξωτερικό?!
Δεν βλέπω καμία άλλη λύση πέρα από την επίλυση οποιονδήποτε προβλημάτων μεταξύ των δυο βαλκανικών χωρών.
Μπορεί το πρόβλημα μεταξύ Ελλάδος καί Π.Γ.Δ.Μ. να παραλληλιστεί με ένα παράδειγμα δυο παιδιών... το ένα είναι το μεγάλο, έχει μια εμπειρία καί πολύ ανέμελο - το άλλο είναι μικρό, λίγο κακομαθημένο καί ζητάει την προσοχή όλων γύρω του. Από την στιγμή που κανείς δεν δίνει την προσοχή που αποζητάει το μικρό παιδί, αυτό θα προσπαθήσει να αντιγράψει το μεγάλο παιδί που έχει δίπλα του. Θα χρησιμοποιήσει χαρακτηριστικά τα οποία ίσως για τον ένα ή τον άλλο λόγο θα του φέρουν έστω καί μια παροδική προσοχή. Από το να έχεις αυτό το μικρό παιδί να σε πρήζει με τις ώρες (ή με τα χρόνια, γιατί σε αυτό το παράδειγμα τα παιδιά δεν θα μεγάλωσουν), καλύτερο είναι το μεγαλύτερο παιδί να το πάρει από το χέρι καί να μοιραστεί μαζί του την εμπειρία του καί τις γνώσεις του. Είναι καλύτερο να αντιμετωπίζεις τα παιδιά με σοβαρότητα σαν ενήλικες, παρά να τα μαλώνεις καί να τα στέλνεις πιο πέρα... αυτό θα τα κάνει χειρότερα, τότε θα φωνάξουν πιο πολύ, θα κάνουν πιο πολλές ζημιές.
Καί ας μην ξεχνάμε ότι όσο πιο πολύ διώχνουμε τον γείτονα, τόσο πιο πολύ καί αυτός θα γίνεται πιο περίεργος, λιγότερο συνεργάσιμος, θα προκαλεί περισσότερα προβλήματα.
Καί ας μην ξεχνάμε ότι όσο πιο πολύ διώχνουμε τον γείτονα, τόσο πιο πολύ καί αυτός θα γίνεται πιο περίεργος, λιγότερο συνεργάσιμος, θα προκαλεί περισσότερα προβλήματα.
No comments:
Post a Comment