Ανακαλύπτω ξανά την πόλη και μπαίνω στην θέση του τουρίστα για μια ημέρα. Δεν καταλαβαίνω τη γλώσσα -ίσως δεν μιλάνε όλοι Αγγλικά-, είναι δύσκολο να καταλάβω πως θα κινηθώ με τα λεωφορεία από το κέντρο της πόλης προς Άνω Πόλη και αντίστροφα... Όλα τα παραπάνω γίνονται για να βοηθήσω μια μικρή ομάδα δημοσιογράφων από την μεγαλύτερη νορβηγική εφημερίδα, οι οποίοι θέλουν να γράψουν ένα ταξιδιωτικό άρθρο για την πόλη. Φωτογραφίες και κείμενο για τη Θεσσαλονίκη και τη διασκέδασή της θα γεμίσουν τέσσερις σελίδες στο “βαρύ” φύλο του Σαββάτου μιας εφημερίδας στην πιο απομακρυσμένη άκρη της Ευρώπης.
"Ανακαλύπτοντας ξανά την αρχή της φιλοξενίας με τις πιο απλές πράξεις"
ΒΛΕΠΩ ΤΗΝ ΠΟΛΗ με άλλο μάτι. Μιλάμε με κόσμο και περαστικούς που φωτογραφίζουμε. Κάνουμε μια μίνι συνέντευξη γι' αυτά που αγαπάνε στην πόλη τους. Πολλές φορές μεταφράζω από τα ελληνικά στα νορβηγικά και αντίστροφα. Μια κοινή παράκληση των κατοίκων της πόλης τους οποίους “ανακρίνουμε”, προς εμένα και τους επισκέπτες-δημοσιογράφους: “Πες τους να γράψουν καλά πράγματα!”. Συνεχίζουν και μας εξηγούν τι λατρεύουν σε αυτή την πόλη. Παρά τα στραβά της, είναι μια όμορφη αστικοποιημένη γωνιά της Ελλάδας.
ΟΙ ΣΤΙΓΜΕΣ της ημέρας που μας βγάλανε ασπροπρόσωπους, για να γράψουν τα καλύτερα για την πόλη μας και τους ανθρώπους της οι επισκέπτες-δημοσιογράφοι; Ο νεαρός οδηγός του ΟΑΣΘ που μας βοήθησε αφάνταστα μέσω ασυρμάτου - εν ώρα υπηρεσίας - σε μια χαώδη, λόγω κίνησης, πόλη. Η παρέα των φοιτητών που απλόχερα έδειξε το καλύτερο δείγμα ελληνικής φιλοξενίας, κερνώντας ένα μπουκάλι κρασί, προσπαθώντας να δημιουργήσει μια ακόμα καλύτερη ατμόσφαιρα στην ταβέρνα μιας όμορφης γειτονιάς του κέντρου. Και, το σημαντικότερο: τα χαμόγελα των ανθρώπων, που φωτογραφήθηκαν παρά τα άγχη και τις υποχρεώσεις για τις οποίες έτρεχαν.
Δημοσιεύθηκε στο Live! στη Θεσσαλονίκη, Κυριακή 13.06.2010
No comments:
Post a Comment